Kinderreuma

Algemeen

Artritis kan op elke leeftijd ontstaan, ook op kinderleeftijd. In een aantal gevallen kunnen de ontstekingsverschijnselen of de restletsels ervan tot op volwassenen leeftijd merkbaar blijven. We spreken over juveniele artritis of kinderreuma.

Verschijnselen

Een eerste type van kinderreuma wordt bij de start vooral gekenmerkt door algemene verschijnselen zoals piekende koorts, eetlustverlies, vermagering, lymfeklierzwelling of miltopzetting. Daarbij wordt gewrichtsontsteking niet steeds opgemerkt. De symptomen kunnen verscheidene weken tot maanden aanhouden.

Een tweede type lijkt heel goed op klassieke reumatoïde artritis zoals die zich op volwassen leeftijd voordoet. De gewrichtsaantasting treft een groot aantal gewrichten, zowel grote als kleine.

Een derde type wordt gekenmerkt door ontsteking van één of enkele gewrichten; zelden meer dan drie. Gewrichten van de onderste ledematen zijn daarbij eerder aangetast dan gewrichten van de bovenste ledematen. Vaak wordt het beeld gecompliceerd door chronische peesontsteking (achillespees, voetzoolpees). Dit beeld, dat vooral voorkomt bij jongens op een leeftijd tussen tien en twaalf, doet sterk denken aan de spondylartropathie op volwassen leeftijd. Een mogelijke complicatie is een acute oogontsteking of uveïtis. Die manifesteert zich als een plots optredend pijnlijk rood oog en gaat gepaard met een tijdelijk verlies van de gezichtsscherpte.

Een vierde type van kinderreuma beperkt zich meestal, voor wat de gewrichtsaantasting betreft, tot één of twee gewrichten. Meestal gaat het om meisjes bij wie het klachtenpatroon begint rond de leeftijd van acht, of iets jonger. De belangrijkste aandacht bij deze kinderen moet uitgaan naar hun oogproblematiek. Er kan zich namelijk een slepende vorm van oogontsteking of chronische uveïtis voordoen die vrij onopgemerkt kan beginnen, maar op langere termijn ernstige gevolgen kan hebben. Om die reden is het nodig dat kinderen met dit type van kinderreuma regelmatig door een oogarts worden gecontroleerd om zonodig een aangepaste behandeling te starten.

Behandeling

De medicamenteuze aanpak voor elk type van kinderreuma is verschillend en zal bovendien individueel aan de behoefte van het kind worden aangepast. In geval van hardnekkige artritis die onvoldoende reageert op klassiekere reumamedicijnen, kan ook bij kinderen het gebruik van biofarmaca zoals TNF-remmers worden overwogen.

Reuma op kinderleeftijd kan de groei van het kind beïnvloeden, waardoor in sommige gevallen een groeiachterstand optreedt. Die kan het gevolg zijn van het reumaproces zelf of in zekere mate verband houden met de medicatie. Dat laatste geldt vooral wanneer cortisonepreparaten toegediend moeten worden. Hoewel artsen zo zuinig mogelijk tewerk gaan met het voorschrijven van cortisone bij kinderen met reuma, is het gebruik ervan soms onontbeerlijk.